Zdobi ściany w eleganckich salonach i nowoczesnych loftowych otwartych przestrzeniach dziennych, idealnie nadaje się do pomieszczeń o podwyższonej wilgotności, doskonale sprawdza się na gładkich ścianach, jak i tych, które nie były szpachlowane nigdy. Strukturalne wykończenie sprawia, że aranżacja staje się stylowa i niepowtarzalna. Glinka wenecka, bo o niej mowa, dostępna jest w różnorodnej kolorystyce, dzięki czemu farba ta doskonale imituje naturalny beton, przetarty tynk, a nawet naturalny kamień na ścianie. Umiejętnie położona glinka wenecka zdobi ściany i sprawia, że wnętrze staje się wykwintne i bardzo ekskluzywne.
Glinka wenecka to doskonałe rozwiązanie dla osób, które nie lubią sztampowych wnętrz i zwyczajnych aranżacji. Sprawdź, czym dokładnie jest, jak przygotować ścianę pod tą farbę oraz jak osiągnąć zaskakujący efekt na ścianie za jej pomocą. Podpowiadamy, jak samodzielnie nałożyć ją na ścianie oraz w jakich wnętrzach najlepiej się sprawdzi.
Czym jest glinka wenecka?
Glinka wenecka to farba strukturalna, wytwarzana na bazie żywicy akrylowej, która zawiera niewielkie białe grudki (granulki), które tworzą strukturę na ścianie. Drobinki te uwidaczniają się na ścianie po przetarciu i nadają pokrywanej powierzchni fakturę przypominającą przetarty tynk, surowy beton lub porowaty nieoszlifowany kamień naturalny. Prawidłowo nałożona i sucha glinka wenecka tworzy na ścianie zmywalną powłokę, odporną na wilgoć, szorowanie i uszkodzenia mechaniczne. Jest to również jedna z niewielu farb, która maskuje drobne defekty i nierówności na ścianie.
Najpopularniejsza jest ta, dostępna w kolorze białym, jednak na rynku można znaleźć kilkanaście dedykowanych pigmentów, którymi zabarwia się farbę. Ponadto w sklepach malarskich i marketach budowlanych można znaleźć gotowy zabarwiony produkt w wybranym kolorze. Niestety, za takie rozwiązanie trzeba zapłacić znacznie więcej. Glinka wenecka to farba strukturalna do efektów specjalnych, która daje nieskończenie wiele możliwości aranżacji ściany.
W jakich pomieszczeniach można stosować glinkę wenecką?
Glinkę wenecką można stosować wewnątrz budynku w każdym ogrzewanym zimą pomieszczeniu. Jest wyjątkowo odporna na ścieranie i uszkodzenia mechaniczne, dlatego doskonale sprawdza się w ciągach komunikacyjnych, na korytarzu, przedsionku czy klatce schodowej. Ponadto warstwa tej farby czyni ścianę odporną na wilgoć i kurz, dlatego ten rodzaj doskonale sprawdza się w pomieszczeniach o podwyższonej wilgotności powietrza jak kuchnia, łazienka czy wiatrołap. Ponadto jest ona odporna na szorowanie i łatwa w utrzymaniu w czystości. Z tego względu jest idealnym rozwiązaniem na klatce schodowej, korytarzu, a nawet w pokoju dziecięcym, w którym ściany są wyjątkowo narażone na wszelkie zabrudzenia.
Z estetycznego punktu widzenia glinka wenecka doskonale sprawdza się na ścianie dekoracyjnej w salonie lub jako wykończenie portalu kominkowego. Ozdobny charakter tej farby strukturalnej idealnie podkreśla wszelkie elementy konstrukcyjne w pomieszczeniu, jak np.: wąskie ścianki, mini przepierzenia, a także elementy konstrukcyjne. Z tego też powodu glinka wenecka doskonale prezentuje się na poddaszu, jako wykończenie skosów, belek i słupów, które chcemy podkreślić.
Gdzie nie stosować glinki weneckiej?
Glinki weneckiej nie należy stosować na werandzie, tarasie czy balkonie. Ponadto nie nadaje się również do wykańczania ścian zewnętrznych budynku. Materiał ten nie sprawdzi się również w zamkniętych, ale nie ocieplonych pomieszczeniach. Pod wpływem różnicy temperatur, mrozu i palącego słońca farba ta szybko traci swoje właściwości.
Do jakich aranżacji pasuje glinka wenecka?
Glinka wenecka, ze względu na nieskończenie wiele możliwości przecierania i tworzenia zróżnicowanych faktur na ścianie, a także duży wybór dedykowanych pigmentów, może zdobić ściany lub ścianę w aranżacji w stylu:
- loftowym,
- klasycznym,
- glamour,
- minimalistycznym,
- rustykalnym,
- a nawet francuskim.
Wszystko zależy od doboru kolorystyki i faktury, jaką stworzymy na ścianie.
Glinka wenecka w stylu loftowym
Najlepiej prezentuje się w kolorze szarym (betonowym), antracytowym lub czarnym. W nowoczesnych loftowych aranżacjach ściana powinna mieć fakturę przetartego tynku lub porowatego surowego betonu. Taki efekt można uzyskać, stosując dedykowany barwnik w kolorze czarnym, który dodajemy stopniowo, jednocześnie mieszając farbę, aż do uzyskania pożądanego koloru.
Glinka wenecka we wnętrzach w stylu klasycznym
To jasna, biała lub imitująca naturalny kamień cieniowa, lub z żyłkami powierzchnia o strukturze przypominającej powierzchnię naturalnego nieoszlifowanego minerału. Inną możliwością jest barwnik w odcieniu bladego, ale przygaszonego różu, szmaragdowej zieleni czy bordo.
Glinka wenecka w salonie w stylu glamour
Może być zabarwiona na złoto, srebrno, szafirowo, fioletowo lub mieć kolor modnego i niezawodnego w stylu glamour turkusu z brokatowymi drobinkami. W ekskluzywnych i nieco ekstrawaganckich wnętrzach, strukturalną farbę można wykorzystać na kominkowym portalu, ścianie medialnej lub dużej ścianie za kanapą. Jeśli chcecie dodać aranżacji odrobinę blichtru i przepychu, ścianę pokrytą glinką wenecką można dodatkowo pomalować dedykowanym metalicznym efektem.
Glinka wenecka w aranżacji stylu minimalistycznym
Może mieć kolor biały z przetarciami imitującymi otynkowane chropowate ściany. Inną możliwością jest zabarwienie farby na czarno i nałożenie jej w taki sposób, żeby na ścianie była widoczna porowata struktura.
Glinka wenecka we wnętrzach rustykalnych
Może mieć kolor starego złota, brązowy, bordowy lub ciemnej zieleni. Struktura ściany powinna być z daleka widoczna, elegancka, ale też nieco ciężka jak większość dekoracji w stylu rustykalnym. W takiej aranżacji może zdobić więcej niż jedną ścianę. Nie obawiajmy się tworzenia dużych masywnych faktur, które podkreślą styl rustykalny. Na rynku dostępne są lakiery do impregnacji tej farby z efektem rustykalnym, które sprawiają, że ściana nabiera wyjątkowego charakteru.
Glinka wenecka w salonie i jadalni w stylu francuskim
Może być biała z subtelnymi złotymi lub czarnymi żyłkami i cieniami. Jednak francuskie - wnętrza równie - często zdobią odcienie fioletów, brązów, beżów, błękitów i róży. Warto jednak pamiętać, żeby kolory były przygaszone, nieco rozmyte lub przybrudzone. Na ścianie pokrytej tą farbą, we wnętrzu w stylu francuskim, można dodatkowo zawiesić urocze widoczki, które stworzą mini galerię.
Oświetlenie a glinka wenecka
Oświetlenie jest największym sprzymierzeńcem ściany pokrytej glinką wenecką. Prawidłowo nałożona farba strukturalna, pod wpływem światła rozkwita i eksponuje wszystkie swoje wdzięki, staje się jak biżuteria dla całej aranżacji. Ponadto odpowiednie oświetlenie może uwydatniać strukturę i barwę glinki weneckiej lub wprost przeciwnie subtelnie maskować niedoskonałości.
- Oświetlenie boczne lub sufitowe skierowane wprost na ścianę ze strukturą uwidacznia fakturę i podkreśla barwę ściany. Dolne światło - zamontowane przy podłodze i nakierowane na ścianę - sprawia, że ta stanie się tajemnicza i bardzo subtelnie wyeksponowana;
- Boczne oświetlenie np. kinkiety lub małe halogeny nakierowane na ścianę wyeksponują jej fakturę i barwę, natomiast listwy LED umieszczone z boku lub dookoła ściany, stworzą coś w rodzaju świetlistej ramy, która najlepiej sprawdzi się w stylu nowoczesnym i loftowym;
- Centralne światło ukryje natomiast wszystkie mankamenty ściany pokrytej glinką wenecką i sprawi, że ściana stanie się subtelną ozdobą, która wtapia się w całą aranżację.
Jaki efekt można stworzyć za pomocą glinki weneckiej?
Glinka wenecka to farba strukturalna, która daje wiele możliwości aranżacji ściany, wystarczy uruchomić wyobraźnię i można stworzyć efekt surowego betonu, naturalnego kamienia lub porowatej skały. Pierwszym i najważniejszym etapem jest oswojenie się z tym materiałem. Warto więc zakupić odrobinę więcej glinki oraz pigmentu i poświęcić trochę czasu na próby. Za pomocą plastikowej packi można tworzyć na ścianie różnorodne faktury. Zastosowanie pigmentu również nie musi być jednolite na całej ścianie. Wystarczy podzielić tą farbę na kilka części i w każdej zastosować inne nasycenie kolorem, żeby stworzyć efekt ombre lub nieregularnych cieni.
Jeszcze inną możliwością jest pokrycie całej ściany białą lub beżową glinką, a pozostałą farbę (nawet jeśli do dyspozycji mamy jej naprawdę mało) zabarwić na czarno lub brązowo. Następnie za pomocą pędzelka lub patyczka tworzymy na mokrej ścianie żyłki charakterystyczne dla marmuru lub imitujemy ubarwienie i strukturę innego kamienia naturalnego. Jeśli marzy Wam się ekskluzywna czarna ściana, większość farby można zabarwić na czarno, a odrobinę pozostawić bez barwnika. Potem na czarnej ścianie można zrobić białe żyłki i zacieki. Nie obawiajcie się również stosowania kilku barw glinki weneckiej na jednej ścianie. Taka wielobarwna ściana ze strukturą doskonale sprawdzi się na klatce schodowej lub na przedsionku, czyli w pomieszczeniach, w których trudno uniknąć zabrudzeń. Na wielobarwnej strukturalnej ścianie nie będą widoczne ani odciski dłoni, ani ślady po mokrym obuwiu.
Jakie narzędzia są potrzebne do nałożenia glinki weneckiej?
Prawidłowe i estetyczne nałożenie glinki weneckiej wymaga zastosowania kilku niezbędnych narzędzi, dzięki którym osiągniemy naprawdę dobry efekt, a które ułatwią nam nakładanie farby strukturalnej. Do nałożenia niezbędne będą:
- folia malarska, którą należy rozłożyć na podłodze przy dekorowanej ścianie oraz na sprzętach znajdujących się w pobliżu miejsca pracy;
- pędzel do nakładania farby podkładowej - w tym wypadku wałek malarki się nie sprawdzi;
- pędzel do przecierania mokrej glinki weneckiej;
- wałek malarki, którym nałożymy farbę nawierzchniową;
- plastikowa packa do przecierania powierzchni i tworzenia faktury na ścianie;
- opcjonalnie mały pędzelek z twardym włosiem lub patyczek do szaszłyków.
Jakie materiały są niezbędne do pokrycia ściany glinką wenecką?
Dekorowanie ściany glinką wenecką wymaga zakupienia i zastosowania kilku różnych materiałów, które razem pozwolą nam uzyskać oszałamiający efekt na ścianie. Warto zaznaczyć, że każdy z tych materiałów powinien pochodzić od tego samego producenta, wówczas unikniemy niemiłych niespodzianek. W sprzedaży dostępne są gotowe zestawy i produkty, które można kupić oddzielnie.
Wybierając konkretny produkt, warto również sprawdzić, do jakiej powierzchni jest dedykowany - cementowo-wapiennej, cementowej czy gipsowej. Większość z nich jest uniwersalna, ale zdarzają się też farby strukturalne przeznaczone do jednego rodzaju powierzchni, a zastosowanie ich na innej ścianie może skutkować odpryskiwaniem farby lub innymi niespodziankami. Na listę remontowych zakupów należy wpisać:
- farbę podkładową, którą nakładamy jako pierwszą na ścianę. Jej właściwości oraz przeznaczenie są niezwykle ważne. Jest to produkt, który ma bezpośredni kontakt z powierzchnią ściany i powinien być odpowiednio dobrany do materiału, jakim została wykończona (gips, wapno, cement itp.). Zadaniem farby podkładowej jest poprawienie przyczepności oraz zmniejszenie chłonności. Ponadto farba podkładowa, podobnie jak grunt, ściska i wzmacnia ścianę, wyrównuje wchłanianie farby oraz sprawia, że ściana staje się odporna na wilgoć. Z tego też powodu podkład należy nakładać bardzo starannie, we wszystkich szczelinach i niedoskonałościach ściany. Tę warstwę najlepiej jest nakładać pędzlem, który dotrze we wszystkie nawet najmniejsze zakamarki. To od tego etapu w dużym stopniu zależeć będzie efekt i wytrzymałość ściany;
- farbę nawierzchniową, czyli glinkę wenecką. Jest to farba strukturalna, którą nakładamy w drugiej kolejności. W zależności od producenta, różna może być wielkość grudek i gęstość produktu, dlatego wybór marki zestawu powinien być uzależniony od właściwości tego produktu. Jeśli zależy nam na mocnej fakturze, warto wybrać glinkę z większymi ziarnami, a na ścianę z subtelną fakturą - z jak najdrobniejszymi;
- barwnik, czyli pigment - to opcja dodatkowa, dla osób, które chcą nadać ścianie wybraną barwę. Glinka wenecka jest dostępna w kolorze białym, który można zabarwić dedykowanym pigmentem. Nasycenie barwy regulujemy ilością dodanego barwnika.
Jak nałożyć glinkę wenecką? Instrukcja krok po kroku
1. Przygotowanie miejsca pracy i niezbędnych narzędzi
W pierwszym kroku należy zadbać o zabezpieczenie podłogi i wszystkich sprzętów folią malarską a także przygotowanie niezbędnych narzędzi. Dobra organizacja miejsca pracy ułatwi nakładanie glinki weneckiej. Warto zatem w pobliżu miejsca pracy przygotować plastikową pacę, pędzel i wałek do malowania. Przydatna może być również wilgotna ściereczka i mniejszy rozmiar pędzla, którym można zrobić głębszą fakturę lub dodatkowo ozdobić ścianę. Jeśli farba ta będzie barwiona na kilka kolorów, wówczas będą potrzebne dodatkowe pojemniki do kolorowych mieszanek.
2. Przygotowanie ściany
To pierwsza czynność, jaką wykonujemy na ścianie. Na początku należy dokładnie odkurzyć całą ścianę, starannie oczyścić wszystkie zakamarki. Następnie ścianę myjemy miękką wilgotną szmatką z płynem do naczyń, a tłuste miejsca przecieramy papierem ściernym. Widoczne pęknięcia zaprawiamy szpachlą, a po jej wyschnięciu wyrównujemy. W przypadku niestabilnych fragmentów - takich, które mogą odpaść, należy wykonać domowy test na wytrzymałość ściany. Najpierw stukamy palcem lub trzonkiem pędzla w całą nienaruszoną powierzchnię, następnie ostukujemy miejsce pęknięcia czy wypukłości oraz powierzchnie wokół defektu. Jeśli dźwięk różni się od tego, który usłyszeliśmy na nienaruszonym fragmencie ściany, należy odkuć miejsce pęknięcia i fragment tynku znajdujący się obok, zaprawić ubytek szpachlą, poczekać aż wyschnie (szpachli nie należy sztucznie osuszać np. suszarką do włosów), dotrzeć, ponownie odkurzyć, zagruntować, po wyschnięciu gruntu można nakładać pierwszą warstwę, czyli farbę podkładową.
3. Przygotowanie glinki weneckiej
Jest to czynność, od której zależy w jakim stopniu pomalowana ściana będzie dekoracyjna. Jeśli farba strukturalna ma być barwiona, dodajemy do niej pigment. Natężenie koloru można regulować ilością barwnika, ale najczęściej pigment nie powinien przekraczać 3% pojemności farby. Po dodaniu pigmentu farbę tą należy dokładnie wymieszać, ale bez użycia wiertarki. Mieszadło mogłoby rozbić białe drobinki, tworzące strukturę na ścianie. Nie jest to ostateczne mieszanie substancji z pigmentem, gdyż czynność tą należy powtarzać przed każdą aplikacją na ścianie.
4. Nakładanie farby podkładowej
Czynność tą wykonujemy pędzlem np. ławkowcem lub płaskim, ale dużym pędzlem, co ułatwi nam pracę. W przypadku ścian idealnie gładkich: podkład można nałożyć wałkiem malarskim. Jeśli natomiast na ścianie występują nierówności lub nie była dokładnie wyszpachlowana, zdecydowanie lepiej sprawdzi się pędzel, który dotrze w każde wgłębienie i nierówność. Po nałożeniu pierwszej warstwy należy odczekać, aż farba podkładowa wyschnie, jednak czas ten może się różnić w zależności od producenta farby i zawsze należy stosować się do instrukcji, którą znajduje się na opakowaniu.
5. Nakładanie glinki weneckiej na ścianę
Czynność tą wykonujemy pędzlem, wykonując ruch krzyżowy, czyli farbę nakładamy najpierw poziomo potem pionowo. Następnie mokrą rozcieramy suchym pędzlem np. po kilku aplikacjach farby, przecieramy cały wykonany fragment ściany. Już na tym etapie warto zwrócić uwagę na to, jaka faktura powstaje na ścianie. Jeśli chcemy uzyskać mocną strukturę na ścianie, rozcieramy jedynie miejsca łączenia pędzla, w przypadku ścian, na których ma się pojawić tylko delikatna grudkowa struktura, rozcieramy wszystkie smugi. Uwaga: nie robimy dłuższych przerw podczas aplikacji glinki, ponieważ produkt bardzo szybko schnie. Po nałożeniu farby strukturalnej musimy odczekać około 20-30 minut na wyschnięcie powierzchni.
6. Przecieranie glinki weneckiej, czyli tworzenie struktury na ścianie
Do tego celu używamy dedykowanej plastikowej packi. Za jej pomocą przecieramy farbę w taki sposób, żeby białe drobinki, które w niej znajdują się rozgnieść. Zawsze czynność tą zaczynamy od miejsca, w którym rozpoczynaliśmy aplikację produktu i odtwarzamy kierunek pracy z poprzedniej warstwy, kierując się po najbardziej suchych fragmentach ściany aż do końca. Po przetarciu należy odczekać 2-3 godziny (lub czas wskazany przez producenta) aż farba całkowicie wyschnie.
7. Nakładanie drugiej warstwy glinki weneckiej
Ten etap rozpoczynamy po wyschnięciu pierwszej warstwy, powtarzając wszystkie czynności wykonane podczas nakładania pierwszej warstwy. W przypadku ścian, na których chcemy uzyskać efekt nieszlifowanego marmuru, po dotarciu farby odczekujemy około 20 minut i przystępujemy do tworzenia porów i żyłek charakterystycznych dla marmuru. Na ścianie pokrytej białą farbą malujemy i tworzymy delikatne wklęśnięcia cienkim pędzlem z czarną glinką. Tworząc imitację marmuru, należy pamiętać, że żyłki nie powinny występować zbyt blisko siebie, a "pory" w naturalnym kamieniu nie są jednakowe, zaś żyłki powinny być nieregularne. W przypadku tworzenia imitacji czarnego marmuru żyłki malujemy białą farbą. Taki efekt można również uzyskać na beżowej lub kremowej ścianie, stosując brązową lub szarą barwę do namalowania żyłek. Wykonując tę czynność, należy pamiętać, że do dekoracji stosujemy naprawdę cienką warstwę glinki i najczęściej wystarczy odlać 1/30 produktu do oddzielnego pojemnika i zabarwić pigmentem. Całkowite wyschnięcie ściany następuje dopiero po 24-26 godzinach, dopiero wówczas można lakierować ścianę.
8. Impregnacja glinki weneckiej
Jest to ostatni etap naszych prac, który można wykonać w celu wzmocnienia i zabezpieczenia ściany. Dedykowanym lakierem pokrywamy całą ścianę za pomocą pędzla. Nie stosujemy wałka ze strukturą, ponieważ istnieje ryzyko, że nie pokryje on wszystkich nierówności. Impregnację glinki weneckiej, warto wykonać w pomieszczeniach, w których ściana jest szczególnie narażona na uszkodzenia mechaniczne, oraz tych, w których powinna być odporna na wilgoć i czyszczenie detergentami. Dodatkowe zabezpieczenie farby lakierem jest polecane na ścianie lub ścianach w przedsionku, na klatce schodowej, w kuchni i łazience oraz w pokojach dziecięcych. Taka impregnacja ułatwi nam również utrzymanie w czystości pokryty nią portal kominkowy.
Cena glinki weneckiej
Cena glinki weneckiej jest bardzo różna w zależności od producenta i rodzaju produktu i zaczyna się od 100 zł za 1 kg lub litr do nawet 500 zł za produkty metalizowane, czyli z efektem metalicznym. W zależności od producenta tą farbę można kupić w formie gotowej masy, do której dodajemy jedynie barwniki, zabarwionej masy lub proszku, z którego robimy masę zgodnie z instrukcją producenta. Koszt pigmentu zaczyna się od 20 zł za opakowanie, a farby podkładowej od 10 zł za 1 litr. Ceny lakieru do glinki weneckiej zaczynają się od 40 zł za litr produktu. Kupując lakier, należy zwrócić uwagę na właściwości produktu, ponieważ na rynku dostępne są lakiery z różnym wykończeniem, np. efektem metalicznym, rustykalnym itp. Podsumowując całkowity koszt niezbędnych produktów do pokrycia ściany glinką wenecką, jest zbliżony do kosztu pomalowania wszystkich ścian i sufitu w pomieszczeniu około 20-25 m2 zwykła farbą ścienną. Takie rozwiązanie nie jest więc tanie, ale w przypadku wykonywania imitacji kamienia, jest znacznie tańsze niż wyłożenie ścian naturalnym kamieniem.
Zalety glinki weneckiej
Do zalet glinki weneckiej z pewnością można zaliczyć efekt, jaki można uzyskać na ścianie, ponadto zdobienie ściany tą metodą nie wymaga wynoszenia wszystkich mebli z pomieszczenia. Produkt ten można nakładać na ścianę, która nie jest idealnie gładka, a uzyskana na ścianie struktura sprawi, że drobne ubytki i zgrubienia będą niewidoczne. Glinka wenecka jest idealnym i niedrogim rozwiązaniem, kiedy chcemy uwydatnić niewielkie elementy konstrukcyjne pomieszczenia. Umiejętnie nałożona może imitować szlifowany i porowaty beton, naturalny kamień, a także tworzyć metaliczny efekt na ścianie. Grubość i widoczność faktury na ścianie jest w znacznym stopniu uzależniona od sposobu nakładania i przecierania ściany. Ponadto farba ta tworzy na ścianie ochronną powłokę, pokryta dedykowanym lakierem jest wodoodporna, można ją myć i szorować nawet z użyciem domowych detergentów. Ten rodzaj farby strukturalnej doskonale sprawdza w pomieszczeniach o podwyższonej wilgotności jak kuchnia czy łazienka, a także wszędzie tam, gdzie ściany są szczególnie narażone na uszkodzenia mechaniczne i zabrudzenia. Ściana pokryta glinką wenecką ma właściwości antystatyczne, co oznacza, że kurz nie osadza się na niej.
Komentarze