Rośliny zwisające doniczkowe. Gatunki domowych roślin zwisających

Domowe rośliny zwisające - gatunkiRośliny doniczkowe o zwisających pędach są szczególnie dekoracyjne. Możemy z nich stworzyć wiszące zasłony lub dekoracyjne zielone kaskady we wnętrzach. Będą wyglądać świetnie zarówno w salonie, jak i sypialni, kuchni, a nawet jasnej łazience z oknem. Możemy je powiesić na ścianie w specjalnej doniczce o płaskim boku, na suficie, postawić na kwietniku, meblach lub na parapecie, jeśli mamy krótkie firanki lub nie mamy ich wcale.

Zdecydowana większość doniczkowych roślin o zwisających pędach to gatunki ozdobne z liści, ale są i takie o pięknych kwiatach. Ich wybór jest ogromny. Do dyspozycji mamy wiele odmian o rozmaitym ubarwieniu, wielkości i kształcie liści. Są wśród nich rośliny bardzo okazałe, które osiągają znaczne rozmiary, a ich pędy osiągają nawet kilka metrów długości, jak i takie bardzo drobne o maleńkich listkach i pędach zwisających zaledwie na kilkadziesiąt centymetrów. Niezależnie więc od tego, czy mieszkamy na dużym metrażu, czy w niewielkiej kawalerce, z pewnością znajdziemy rośliny zwisające pasujące do naszego wnętrza. Dowiedz się, które rośliny o zwisającym pokroju są łatwe w uprawie.

Gatunki domowych roślin zwisających

Do bardzo dekoracyjnych i łatwych w uprawie domowych roślin doniczkowych o zwisających pędach zaliczamy takie gatunki jak:

Trzykrotka zwisła (Tradescantia zebrina)

Trzykrotka to bardzo popularna i wyjątkowo dekoracyjna roślina doniczkowa. Nie ma ona dużych wymagań, a z jej uprawą bez problemu poradzi sobie nawet początkujący miłośnik roślin doniczkowych. Jest to bylina wywodząca się z Ameryki Środkowej i Południowej, gdzie rośnie dziko. Płożące się lub zwisające pędy trzykrotki osiągają długość do 1 metra.

Trzykrotka zwisła (Tradescantia zebrina)
Trzykrotka zwisła (Tradescantia zebrina)

Liście trzykrotki są bardzo dekoracyjne. Wyrastają one na pędach skrętolegle lub naprzemiennie, a na powierzchni blaszki liściowej widoczne są, w zależności od odmiany, ozdobne paski, plamki lub usieciowanie. Trzykrotki kwitną, ale ich kwiaty są niewielkie i dosyć niepozorne. Mogą one mieć kolor biały lub różowy.

Trzykrotka najładniej rośnie na stanowisku słonecznym, ale bez silnego bezpośredniego promieniowania na przykład na wystawie wschodniej lub północno-zachodniej. Roślina preferuje lekko wilgotne, przepuszczalne i żyzne podłoże. Podlewamy ją umiarkowanie raz na kilka dni, gdy podłoże w doniczce przeschnie.

Filodendron pnący (Philodendron scandens)

Gatunek ten jest pnączem, które możemy posadzić zarówno w charakterze rośliny zwisającej, jak i pnącej się po podporze, co daje ogromne możliwości aranżacyjne. Filodendron jest bardzo łatwy w uprawie i szybko rośnie, co czyni go jednym z najpopularniejszych gatunków wykorzystywanych do tworzenia domowych dekoracji roślinnych w stylu urban jungle.

Filodendron pnący (Philodendron scandens)
Filodendron pnący (Philodendron scandens)

Pędy filodendrona osiągają nawet do 200 centymetrów długości i są wyposażone w liczne korzenie powietrzne. Liście ośliny mają sercowaty kształt, są soczyście zielone (mogą mieć ciemniejszy lub jaśniejszy odcień w zależności od odmiany), a ich powierzchnia jest silnie błyszcząca. Bardzo ciekawą odmianą filodendrona pnącego jest Lemon Lime o przepięknych cytrynowych liściach.

Gatunek ten najładniej rośnie w przepuszczalnym, żyznym, próchnicznym podłożu o odczynie obojętnym. Filodendrony preferują stanowiska ze światłem rozproszonym. Świetnie czują się w półcieniu. Podlewamy je umiarkowanie, ale regularnie i nawozimy raz lub dwa razy w miesiącu nawozem do doniczkowych roślin zielonych.

Epipremnum złociste (Epipremnum aureum)

Ten gatunek możemy również potraktować jako roślinę zwisającą lub pnącze. Epipremnum to idealna roślina dla niecierpliwych bowiem bardzo szybko rośnie. Jej pędy przyrastają na długość nawet do 50 cm rocznie. W naturze gatunek ten osiąga aż do 16 metrów długości, w uprawie domowej pędy mogą dorastać nawet do 5 metrów.

Epipremnum złociste (Epipremnum aureum)
Epipremnum złociste (Epipremnum aureum)

Liście rośliny mają charakterystyczny sercowaty kształt i piękną błyszczącą powierzchnię. Blaszka liściowa jest dwubarwna - soczyście zielona w żółte smugi lub ciemnozielona w jasnozielone smugi. Przepiękną odmianą epipremnum jest Aureus z cytrynowo-żółtymi lub cytrynowo-białymi wzorami na liściach. Godne uwagi są również Jade o ciemnozielonych liściach oraz wyjątkowo oryginalna Marble Queen, której liście i łodygi są białe, a na powierzchni blaszki liściowej widoczne są ciemnozielone wzory.

Epipremnum jest łatwe w uprawie i wytrzymałe. Dobrze rośnie zarówno na stanowisku słonecznym, jak i w półcieniu, unikajmy jednak wystawiania go na bezpośrednie silnie promieniowanie słoneczne, ponieważ może dojść do poparzenia liści rośliny. Roślina preferuje żyzne przepuszczalne podłoże o umiarkowanej wilgotności. Najlepiej od razu po zakupie posadzić roślinę w dosyć dużej donicy - unikniemy dzięki temu konieczności częstego przesadzania, którego roślina nie lubi. Podlewamy ją raz na kilka dni, gdy ziemia w doniczce lekko przeschnie. Ze względu na swój wyjątkowo silny wzrost, roślina potrzebuje regularnego zasilania nawozem dwa razy w miesiącu.

Bluszcz pospolity (Hedera helix)

Ta piękna i bardzo wytrzymała roślina jest uniwersalna. Będzie bardzo ładnie rosła zarówno w mieszkaniu, jak i na balkonie, tarasie czy w ogrodzie. Jest zimozielona, a więc dekoracyjna przez cały rok, nawet jeśli rośnie na dworze. Bluszcz jest pnączem, które wspina się na za pomocą korzonków przybyszowych. Możemy roślinę posadzić właśnie w formie pnącza na przykład przy palikach koksowych lub metalowej konstrukcji przyczepionej do ściany, lub w charakterze rośliny zwisającej.

Bluszcz pospolity (Hedera helix)
Bluszcz pospolity (Hedera helix

Bluszcz pospolity to roślina bardzo długowieczna i osiągająca z czasem bardzo pokaźne rozmiary. Jej pędy mogą dorastać nawet do kilkunastu metrów długości. Liście bluszczu są sercowate u nasady 3-5 klapowe. Natomiast te znajdujące się na pędach kwitnących mają kształt jajowaty lub jajowato-lancetowaty. Blaszka liściowa jest ciemnozielona z ładnie zaznaczoną wyraźnie jaśniejszą siateczką nerwów. Liście są bardzo ciekawie rozmieszczone w postaci tak zwanej mozaiki liściowej, dzięki czemu nigdy nie zacieniają się nawzajem. Starsze egzemplarze bluszczu zakwitają na żółto, a kwiaty są bardzo liczne i miododajne.

Gatunek ten preferuje żyzną i umiarkowanie wilgotną glebę i cieniste lub półcieniste stanowisko. Bluszcz w uprawie doniczkowej podlewamy raz w tygodniu lub częściej, jeśli ziemia w doniczce bardzo przeschnie. Roślina nie wymaga nawożenia. Można ją jedynie raz na kilka miesięcy podlać mocno rozcieńczonym nawozem do roślin zielonych.

Odmiany bluszczu pospolitego

  • Deltoidea o wyraźnie trójkątnej blaszce liściowej,
  • Golddust o marmurkowych żółtych przebarwieniach na blaszce liściowej,
  • Thorndale o ciemnozielonych pięcioklapowych liściach.

Cissus rombolistny (Cissus alata)

Cissusy to piękne okazałe i bardzo łatwe w uprawie rośliny o zwisających pędach. Gatunek ten pochodzi z Ameryki Środkowej oraz Południowej, gdzie dorasta nawet do 5-7 metrów długości. W uprawie domowej pędy osiągają one do 150 cm.

Cissus rombolistny (Cissus alata)
Cissus rombolistny (Cissus alata)

Liście rośliny są ciemnozielone i lekko błyszczące o bardzo charakterystycznym ciekawym kształcie. Są one złożone z trzech romboidalnych blaszek. Spody liści, ogonki oraz młode pędy są pokryte delikatnymi brązowymi włoskami. W warunkach domowych cissusy raczej nie kwitną i nie owocują. Natomiast w naturze wytwarzają kremowe, żółte lub zielone kwiaty oraz ciemnogranatowe owoce.

Cissusy nie lubią bezpośredniego silnego promieniowania słonecznego. Najlepiej rosną w świetle rozproszonym na stanowiskach półcienistych. Sadzimy je w przepuszczalnym żyznym podłożu i umiarkowanie podlewamy raz na kilka dni. Zimą roślina nie potrzebuje nawożenia, natomiast latem możemy ją raz na 2-3 tygodnie zasilić nawozem do doniczkowych roślin zielonych.

Bardzo dekoracyjną odmianą cissusa rombolistnego jest Ellen Danica o atrakcyjnych dużych i mocniej powcinanych liściach.

Ceropegia wooda (Ceropegia woodi)

Ceropegia to wyjątkowo oryginalna roślina. Jest to sukulent o mięsistych liściach. Zwisające pędy creopegii są długie i cienkie. Osadzone są na nich w znacznych odległościach od siebie niewielkie bardzo ozdobne listki. Mają one sercowaty kształt, a ich blaszka liściowa jest na wierzchu srebrzysto-zielona a od spodu delikatnie różowawa. Bardzo ciekawe są także purpurowo-brązowe pokryte włoskami kwiaty, które zdobią ceropegię od wiosny aż do jesieni. Płatki kwiatów są zrośnięte zarówno u podstawy, jak i na górze, co sprawia, że wyglądają one jak małe latarenki.

Ceropegia wooda (Ceropegia woodi)
Ceropegia wooda (Ceropegia woodi)

Roślinę często nazywa się sznurem serc - ze względu na kształt liści lub lampionem chińskim ze względu na wygląd kwiatów.

Ceropegia lubi jasne słoneczne stanowiska i przepuszczalną pulchną glebę. W okresie wiosenno-letnim warto roślina najlepiej będzie się czuła na stanowisku o wystawie południowej, gdzie panują wysokie temperatury. Natomiast zimą ceropegia przechodzi okres spoczynku, w czasie którego powinniśmy ją przenieść do pomieszczenia o temperaturze maksymalnie 15 stopni i mocno ograniczyć jej podlewanie. Nawozimy ceropegię tylko w okresie letnim.

Interesujące odmiany tej rośliny to Silver Glory o srebrnych liściach z ciemnymi akcentami oraz Varegiata, której srebrne listki są na brzegach przebarwione na kolor różowo-kremowy.

Fuksja - ułanka (Fuchsia)

Fuksja jest gatunkiem obficie kwitnącym, który sprawdzi się zarówno w charakterze domowej rośliny doniczkowej, jak i rośliny na balkon lub taras. Wywodzi się ona z Ameryki Środkowej i Południowej.

Fuksja jest byliną o intensywnie zielonych liściach i bardzo dekoracyjnych kwiatach, które zakwitają od wiosny do jesieni i mogą być jedno lub dwukolorowe zabarwione na biało, różowo, fioletowo, czerwono, a nawet łososiowo i rzadko żółto. Pędy gatunków fuksji o zwisającym pokroju mogą osiągać ponad metr długości.

Fuksja, ułanka (Fuchsia)
Fuksja, ułanka (Fuchsia)

Fuksja to idealna roślina do półcienia lub cienia. Wymaga ona światła rozproszonego. Nie nadaje się do uprawy na stanowiskach silnie nasłonecznionych, ponieważ szybko więdnie, a w ostrym słońcu zrzuca pąki kwiatowe, zanim jeszcze rozkwitną.

Pamiętajmy, aby zapewnić fuksji żyzne wilgotne podłoże i regularnie ją podlewać. Jest to bowiem gatunek bardzo wrażliwy na niedobór wody. Jako roślina obficie kwitnąca, wymaga również regularnego nawożenia w okresie od wiosny do jesieni. Warto ją wtedy zasilać nawozem do roślin kwitnących raz na dwa tygodnie. Ilość odmian ułanki jest ogromna. Różnią się one między sobą wielkością i kolorem kwiatów.

Odmiany ułanki

  • Blue Angel o kwiatach w biało-niebiesko-liliowym kolorze,
  • New Fascination o jasnoczerwonym kielichu i rurce kwiatowej i białoróżowej koronie z pięknym czerwonym żyłkowanie,
  • Pink Marshmallow o wyjątkowo dużych kremowo-różowych kwiatach.

Z roślin o zwisających lub pnących pędach możemy stworzyć w mieszkaniu naprawdę ciekawą kompozycję. Możemy ją uzupełnić tradycyjnymi roślinami o wzniesionym pokroju lub gatunkami, które co prawda nie są typowo zwisające, ale mają wyraźnie przewieszające się pędy jak na przykład paprocie czy zielistka Sternberga.

Oprócz walorów dekoracyjnych wymienione tutaj gatunki bardzo korzystnie wpływają także na jakość powietrza w pomieszczeniach i absorbują z niego szkodliwe substancje chemiczne pochodzące na przykład ze smogu, dymu papierosowego czy farb, lakierów i klejów meblowych.

Komentarze